不用写别人,就写写我自己้吧。生活才是创作的真正源泉。
我不自然地笑了笑:“是不是——很邋ã遢?”
“嫁你可能一个也生不出来!”
“医院。你昨天在河边失足落水了,是一个病人把你救起来的。”
“别ี动!你刚做完手术,别把刀口撑裂ฐ了!”
母亲,她不容易。不管她是个ฐ怎样的女人,她都是辛苦生养我的母亲。---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ--ๅ--ๅ---------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-------ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ----ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-ๅ--ๅ---ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ------ๅ--ๅ-ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ--ๅ--ๅ---------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-------ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ----ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-ๅ--ๅ---ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ------ๅ--ๅ-ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ--ๅ--ๅ---------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-------ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ----ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-ๅ--ๅ---ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ------ๅ--ๅ-ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ--ๅ--ๅ---------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-------ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ----ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-ๅ--ๅ---ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ------ๅ--ๅ-ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ--ๅ--ๅ---------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-------ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ----ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-ๅ--ๅ---ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ------ๅ--ๅ-ๅ------ๅ---ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--ๅ-ๅ---------ๅ------ๅ---ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ---ๅ---ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ--
“我成名人了。”
“你怎么เ这么เ直接,起码让我面子上过得去。”
他点点头,上了车,车子很快消เ失在我的视线里。
我要去哪里呢?我已๐经没有了家。